Kancelaria rozwodowa
Adwokat rozwód Łódź, Profesjonalni prawnicy rozwodowi w Łodzi
Jesteśmy zespołem prawników rozwodowych oraz specjalistów z różnych dziedzin, którzy świadczą usługi w trakcie szeroko rozumianej sprawy rozwodowej. Nasze dotychczasowe doświadczenie poparte wzajemnym zaufaniem, zaowocowało powstaniem „kancelarii rozwodowej”. W podstawowym założeniu ma ona być odpowiedzią na indywidualne potrzeby Klientów mających „problemy małżeńskie”, rozważających wystąpienie z pozwem rozwodowym. Różnimy się jednak od większości kancelarii komplementarnym oraz interdyscyplinarnym podejściem do tematu „rozwodu”. W tym zakresie wychodzimy z założenia, że sprawa rozwodowa jako trudne a niekiedy traumatyczne przeżycie dla naszego Klienta, winna zostać zakończona możliwie szybko, regulując sytuację w sposób całościowy z optymalnymi rozwiązaniami zabezpieczającymi jego przyszłość. Stąd też istotną rolę przywiązujemy do mediacji czy też zapewnienia naszemu Klientowi dodatkowej profesjonalnej pomocy specjalistów innych dziedzin (pomoc psychologiczna, terapeutyczna). Stawiając na całościowe zakończenie relacji pomiędzy byłymi małżonkami, dążymy do dokonania podziału majątku wspólnego już na etapie sprawy rozwodowej. Uważamy, że interes Klienta realizuje się nie tylko w chwili wydania orzeczenia rozwodowego przez sąd, ale również na przyszłość. Rozwiązania, które proponujemy uwzględniają właśnie to założenie.
Kiedy można żądać rozwodu – przesłanki rozwodu.
Podstawowym kryterium pozwalającym orzec rozwód jest sytuacja, w której między małżonkami nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. W pewnym uproszczeniu można wskazać, iż w prawidłowo funkcjonującym małżeństwie powinny istnieć, przenikając się wzajemnie 3 podstawowe więzi małżeńskie:
fizyczna (tzw. pożycie fizyczne)
psychiczna (emocjonalna)
funkcjonalna (wspólnota gospodarcza)
Co do zasady brak jednej ze wskazanych więzi wskazuje, iż pożycie małżeńskie nie funkcjonuje prawidłowo. Tym niemniej, uznaje się również w ramach wyjątku, iż pomimo braku więzi funkcjonalnej (np. zamieszkiwanie współmałżonków w innych mieszkaniach czy miejscowościach ) małżeństwo może funkcjonować prawidłowo. Dlatego najważniejszymi z perspektywy prawnej są: więź psychiczna i wieź fizyczna. Z reguły stopniowy rozkład pożycia zaczyna się od braku więzi emocjonalnej, który przejawia się w stopniowym zaniku pożycia fizycznego. Należy pamiętać, że w świetle utrwalonej linii orzeczniczej sądów powszechnych, pożycie fizyczne małżonków uniemożliwia stwierdzenie całkowitego rozkładu pożycia małżeńskiego, co w konsekwencji winno skutkować oddaleniem żądania rozwodu. Można zatem uznać, iż w praktyce sądowej, za główną przesłankę orzeczenia rozwodu uznaje się „brak pożycia fizycznego”.
W zakresie drugiej przesłanki – okolicznością, która musi zaistnieć aby sąd orzekł rozwód – jest trwałość rozkładu pożycia. Wiąże się to z wykazaniem brak możliwości dalszego trwania małżeństwa – tzw. „brak widoków powodzenia na przyszłość”. Upraszczając to sformułowanie, chodzi o sytuację, w której nie ma realnych szans na powrót małżonków do siebie i stworzenia „prawidłowo funkcjonującego małżeństwa”.
Rozwód Łódź- dlaczego warto wybrać naszych adwokatów.
Jako kancelaria świadcząca usługi m. in. dla mieszkańców województwa łódzkiego i miasta Łodzi zapraszamy do skorzystania z naszych usług. Warto wybrać nasz zespół bowiem charakteryzuje nas:
szybkość działania,
optymalny dobór taktyki procesowej do sytuacji naszego Klienta,
przeszło 10 – letnie doświadczenie w sprawach rozwodowych,
wysoka skuteczność w reprezentowanych sprawach,
wsparcie specjalistów z innych dziedzin pomocnych w sprawach rodzinnych (mediator, psycholog, terapeuta, pedagog),
zaangażowanie oraz czas jaki poświęcamy na indywidualne rozmowy z Klientem – wymaga tego naszym zdaniem specyfika spraw rozwodowych,
lubimy wyzwania, dlatego szczególną satysfakcję daje nam wygrana w sprawach trudnych tj. gdzie sytuacja naszego Klienta w ocenie prawnej wydaje się szczególnie niekorzystna,
Kiedy sąd może „nie orzec rozwodu” – oddalić powództwo.
kiedy na skutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci stron,
gdyby z innych względów orzeczenie byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego,
gdy rozwodu żąda małżonek wyłączne winny rozkładu pożycia natomiast drugi z małżonków nie wyraża zgody na rozwód,
Na wstępie należy podkreślić, iż oddalenie powództwa o rozwód jest sytuacją niezmiernie rzadko spotykaną w praktyce sądowej w Łodzi. Wynika to zapewne z faktu, iż sądy orzekające uznają, że utrzymywanie „martwych małżeństw” nie leży ani w interesie społecznym, ani w interesie małżonków oraz ich małoletnich dzieci, które musiałyby wychowywać się w rodzinach gdzie rodziców łączą trudne, napięte relacje. Dlatego z reguły, brak jest sytuacji w której, na skutek rozwodu, ucierpieć miałoby dobro małoletnich dzieci stron. Modelowym przykładem sprzeczności orzeczenia rozwodu z zasadami współżycia społecznego jest sytuacja, w której sąd orzekłby rozwód względem współmałżonka nieuleczalnie chorego, który wymagałby stałej opieki moralnej i materialnej, na żądanie drugiego z małżonków. Najczęściej spotykaną sytuacją jest ta, gdy małżonek niewinny nie wyraża na rozwód, którego żąda małżonek winny rozkładowi pożycia, tzw. brak zgody na rozwód.
Rozwód z winy czy bez orzekania o winie?
Wydając orzeczenie rozwodowe bez żądania małżonków o zaniechaniu orzekania o winie sąd może:
uznać, iż żaden z małżonków nie ponosi winy – sytuacja wyjątkowa,
uznać, że jeden z małżonków ponosi winę,
uznać, że oboje małżonkowie ponoszą winę,
Zasadą jest, że sąd orzekający w sprawie o rozwód rozstrzyga, który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia małżeńskiego. Oceniając tę kwestię sąd bada w oparciu o przedstawione dowody, który z małżonków naruszył tzw. prawa i obowiązki małżeńskie, tj. obowiązek pożycia, wzajemnej pomocy i wierności oraz współdziałania. Następnie sąd winien ustalić czy te naruszenie praw i obowiązków małżeńskich spowodowało, czy też utrwaliło rozkład pożycia małżeńskiego. Naruszenie tych obowiązków może mieć charakter umyślny (świadomy) bądź nieumyślny (nieświadomy). Do najczęściej występujących przyczyn zawinionych należą: zdrada małżeńska, pozory zdrady, chorobliwa zazdrość, opuszczenie współmałżonka, pijaństwo, agresja, odmowa pożycia fizycznego, nieróbstwo, zaniedbywanie rodziny. Należy pamiętać, iż prawo polskie nie rozróżnia pojęcia winy mniejszej lub większej. Dlatego w przypadku udowodnienia istnienia zawinionych przyczyn po stronie jednego z małżonków uznaje się jego współwinnym, nawet jeśli wina drugiego ze współmałżonków jest cięższa. Istnieją także niezawinione przyczyny rozkładu pożycia, do których należą m. in. choroba psychiczna, czy też tzw. różnica charakterów. Oczywiście na zgodny wniosek małżonków sąd może zaniechać orzekania o winie. W taki przypadku uznaje się, iż żaden z małżonków nie ponosi winy w rozkładzie pożycia.
Decyzja czy rozwodzić się z winą, czy bez jest zasadniczą decyzja wyznaczającą kształt przyszłego procesu rozwodowego zarówno pod kątem jego złożoności, jak również czasokresu jego trwania. Dlatego podjęcie jej winno nastąpić po konsultacji z adwokatem rozwodowym, po rozważeniu 3 podstawowych aspektów:
psychologicznym (słusznościowym) – tj. uzyskanie wyrokiem potwierdzenia negatywnej oceny zachowania współmałżonka i pozytywnej oceny własnego zachowania w małżeństwie,
prawnym – możliwość żądania alimentów od byłego współmałżonka, gdy rozwód w istotny sposób pogarsza sytuację małżonka niewinnego oraz ewentualny wpływ wyroku rozwodowego na możliwość żądania ustalenia nierównych udziałów w odrębnej sprawie sądowej o podział majątku wspólnego,
praktycznym – żądanie to wydłuży proces sądowy, wymagane będzie prowadzenie obszernego postępowania dowodowego podczas którego będą przesłuchiwani znajomi oraz najbliższa rodzina, konieczność uczestnictwa w kilkunastu rozprawach, zwiększona wysokość honorarium adwokackiego, brak możliwości uzyskania „szybkiego rozwodu” a w konsekwencji, wstąpienia w nowy związek małżeński do momentu zakończenia procesu,
Dopiero po rozważeniu tych trzech czynników wraz z prawnikiem rozwodowym powinna zapaść decyzja o kształcie żądania wskazanego w pozwie rozwodowym bądź też odpowiedzi na pozew.
Rozwód w Łodzi - czy szybki rozwód jest możliwy?
Na tak postawione pytanie należy postawić odpowiedź twierdzącą. W określonych okolicznościach konkretnej sprawy można uzyskać tzw. „szybszy rozwód” . Są to następujące okoliczności:
żądanie obojga małżonków rozwiązania małżeństwa bez orzekania o winie,
dokonanie uzgodnień co do kwestii władzy rodzicielskiej, kontaktów dzieckiem tzw. zawarcie porozumienia rodzicielskiego, które może nastąpić już na etapie przed skierowaniem sprawy do sądu oraz uzgodnień co do innych kwestii rozstrzyganych w sprawie rozwodowej (miejsce zamieszkania byłego współmałżonka, alimenty), uzgodnienia te mogą również nastąpić w trybie przeprowadzonej mediacji zarówno na etapie przed skierowaniem sprawy do sądu, jak również w trakcie procesu o rozwód,
brak małoletnich dzieci stron postępowania, gdzie sąd może ograniczyć postępowanie dowodowe do przesłuchania stron,
W takich sytuacjach możliwe jest zakończenie sprawy już na pierwszym wyznaczonym terminie rozprawy. Jednak jak doświadczenie uczy, szybkość nie zawsze przekłada się na jakość wydanego rozstrzygnięcia. Dlatego wskazane jest, aby nad kształtem wydanego rozstrzygnięcia „czuwał” dobry adwokat rozwodowy. Często bowiem mają miejsce sytuacje, w których treść wydanych orzeczeń bądź pomija określone rozstrzygnięcie, które winno znaleźć się w sentencji orzeczenia, bądź też nie dość precyzyjnie reguluje określone kwestie. Również w sytuacji tzw. „szybkiego rozwodu” należy unikać rozwiązań połowicznych (tymczasowych), do których to rozwiązań często nakłania sąd orzekający chcący „szybko zakończyć rozwód”. Prowadzi to bowiem do późniejszej multiplikacji procesów sądowych pomiędzy byłymi małżonkami, czemu należy przeciwdziałać. Dlatego decyzja o akceptacji kształtu wydanego przez sąd wyroku winna zostać podjęta wspólnie z dobrym prawnikiem rozwodowym. Jako kancelaria rozwodowa stoimy bowiem na stanowisku, że interes Klienta realizuje się nie tylko w dacie wydania orzeczenia przez sąd, ale również na przyszłość.
"Jako kancelaria rozwodowa stoimy na stanowisku, że interes Klienta realizuje się nie tylko w dacie wydania orzeczenia przez sąd, ale również na przyszłość."
Alimenty na rodzinę w trakcie sprawy rozwodowej a alimenty po rozwodzie na byłego współmałżonka oraz na dzieci.
Do momentu prawomocnego orzeczenia rozwodowego obowiązek alimentacyjny między jej członkami (współmałżonkiem ewentualnie dziećmi) reguluje art 27 kro. Zgodnie z jego treścią oboje małżonkowie, każdy według swoich sił oraz swoich możliwości majątkowych , przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny. Równoczesność wskazuje on, iż zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także w całości albo w części na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.
Z reguły poważne problemy małżeńskie, skutkujące wniesieniem pozwu rozwodowego, aktualizują konieczność wniesienia do sądu żądania „alimentów na rodzinę”. Następuje to w sytuacji, gdy drugi ze współmałżonków ograniczył bądź wyłączył swój udział w ponoszeniu kosztów utrzymania rodziny. W tym zakresie ustawodawca w art. 443 kpc wskazał, iż żądanie to winno zostać rozpoznane w sprawie rozwodowej według przepisów o postępowaniu zabezpieczającym. Należy pamiętać, iż alimenty te obejmują nie tylko potrzeby indywidualne rodziny (wyżywienie , higienę osobistą , koszty wychowania , opiekę zdrowotną ) lecz także potrzeby zbiorowe (opał, gaz czynsz, energia elektryczna). Obowiązek ten istnieje także w przypadku małżeństw bezdzietnych, jak również w sytuacji zamieszkiwania w rozłączeniu (separacji faktycznej).
Jak już wskazano powyżej, małżonek który nie został uznany winnym rozkładu pożycia może żądać zasądzenia alimentów od małżonka winnego, nawet jeżeli małżonek niewinny nie znajduje się w niedostatku. Warunkiem uzyskania tych alimentów jest również to, aby orzeczenie rozwodu doprowadziło do istotnego pogorszenia sytuacji materialnej małżonka niewinnego. Kwestia ta winna być przedmiotem oceny sądu rozwodowego. Oczywiście należy pamiętać, że małżonek który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia również ma prawo do żądania alimentów od drugiego z małżonków w sprawie rozwodowej. Jednak prawo to uzależnione jest po pierwsze od stanu niedostatku tego małżonka a więc, że małżonek ten nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić swoich bieżących potrzeb, a po drugie alimenty te mają co do zasady ograniczony okres trwania – 5 lat.
Żądanie zasądzane alimentów na małoletnie dzieci stron postępowania dotyczy małoletnich, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres świadczeń alimentacyjnych na dzieci jest uzależniony, z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (dziecka) , a z drugiej strony od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (rodzica). Oczywiście te kwestie winny stać przedmiotem wyczerpującego postępowania dowodowego, w którym dowodami mogą stać się rachunki, faktury, paragony fiskalne, dowody przelewów oraz inne dokumenty, które wskażą zakres wydatków ponoszonych na dzieci. Należy podkreślić, że możliwości zobowiązanego do płacenia alimentów nie dotyczy wyłącznie dochodów uzyskiwanych, lecz dochodów, które zobowiązany mógłby faktycznie uzyskać w pełni wykorzystując swoje możliwości zarobkowe. Uwzględnia się zatem wykształcenie, wysokość wcześniej uzyskiwanych dochodów, nieruchomości będące własnością zobowiązanego itp. Godnym podkreślenia jest to, iż wysokość zasądzonych alimentów na rzecz dzieci winna również uwzględniać tzw. prawo do równej stopy życiowej z rodzicem dziecka. Zgodnie z nią dziecko ma prawo do równej stopy rodzicem zarówno gdy rodzice żyją z dzieckiem wspólnie, jak również gdy żyją z dzieckiem oddzielnie.
Władza rodzicielska i kontakty z dzieckiem (w tym osobista styczność )- sprawa rozwodowa.
Należy pamiętać, iż sąd orzekający w sprawie rozwodowej działa jako tzw. sąd rodzinny. Wskutek tego, sąd ten nie jest związany stanowiskami stron w zakresie rozstrzyganych kwestii dotyczących władzy rodzicielskiej i jej atrybutów. Bowiem naczelną zasadą, którą sąd winien kierować się wydając orzeczenie jest zasada „dobra dziecka”.
Za władzę rodzicielską uważa się „ogół obowiązków i praw rodziców względem dziecka, mających na celu zapewnienie mu należytej pieczy i ochrony jego interesów”. Obejmuje ona :
pieczę nad osobą i majątkiem dziecka,
jego wychowanie,
reprezentację dziecka,
Wydając rozstrzygnięcia w przedmiocie władzy rodzicielskiej sąd rozwodowy może:
powierzyć władzę rodzicielską jednemu z rodziców i ograniczyć ją drugiemu z nich do określonych obowiązków czy uprawnień (np. wyboru szkoły)
pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom ze wskazaniem miejsca zamieszkania dziecka u jednego z nich i częstotliwości kontaktów z drugim – prowadzi to do fizycznego ograniczenia kontaktów jednego z rodziców z dzieckiem na rzecz drugiego z rodziców,
ustanowić tzw. opiekę naprzemienną – sytuację w której każdy z rodziców zajmuje się dzieckiem, zmieniając się w wypełnianiu zadań rodzicielskich w stworzonych przez siebie środowiskach wychowawczych (np. dziecko tydzień u matki a następnie tydzień u ojca)
Oczywiście sąd może również na wniosek strony bądź z urzędu dokonać innego rodzaju ingerencji we władzę rodzicielską tj. zawiesić, ograniczyć, pozbawić jeżeli zachodzą przesłanki do tej ingerencji. Kwestia orzeczenia w przedmiocie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi w procesie rozwodowym jest rozstrzygnięciem niezwykle trudnym dla sądu w sytuacji różnicy stanowisk stron postępowania. Z reguły poprzedza je konieczność sporządzenia opinii przez biegłych sądowych tj. opiniodawczy zespół specjalistów sądowych, a to w znaczący sposób przedłuża postępowanie. Dlatego ustawodawca wprowadził możliwość sporządzenia przez małżonków tzw. planu wychowawczego już na etapie przedsądowym, w którym strony zgodnie ustalą sposób wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Kształt przyjętego sposobu rozstrzygnięcia może być zaakceptowany przez sąd jeżeli jest zgodny z „dobrem dziecka”.
Natomiast tzw. prawo do kontaktów z dzieckiem obejmuje:
osobistą styczność (jednoczesne przebywanie w tym samym miejscu i czasie),
komunikację na odległość (rozmowy telefoniczne, sms, portale społecznościowe),
Uregulowanie w wyroku rozwodowym osobistej styczności z dzieckiem to sprecyzowanie częstotliwości a niekiedy dokładnego czasu i miejsca spotkań z dzieckiem tego z rodziców, który nie zamieszka wraz z dzieckiem. Godnym podkreślenia jest to, że prawo rodzica do osobistej styczności jest niezależne od uregulowania kwestii władzy rodzicielskiej. Co najważniejsze prawo do kontaktów z dzieckiem stanowi nie tylko prawo, ale również obowiązek każdego z rodziców. (art 113 § 1 kro). Zatem brak realizacji tego obowiązku przez rodzica będzie stanowił podstawę do ingerencji we władzę rodzicielską, nie wykluczając nawet jej pozbawienia.
Należy pamiętać, że każdy z przyjętych rozwiązań sposobu uregulowania czy władzy rodzicielskiej, czy kontaktów z dzieckiem niesie za sobą określone skutki. Dlatego dobry adwokat rozwodowy winien rozważyć te kwestie przed sformułowaniem stanowiska swojego Klienta w zakresie oczekiwanego rozstrzygnięcia. Niestety praktyka wskazuje, iż kwestie te stanowią najczęstszą płaszczyznę „rozgrywek” pomiędzy stronami procesu a wadliwe rozstrzygnięcia tej kwestii w sprawach rozwodowych, prowadzi do multiplikowania procesów sądowych pomiędzy byłymi małżonkami już po zakończeniu „sprawy rozwodowej” w „wydziałach rodzinnych” sądów rejonowych.